ζήτι

το

1. η ζητιανιά, η επαιτεία

2. παροιμ. «τού ζητιού τα κέρδη ντροπή και πομπιοσύνη» — τα κέρδη που βγαίνουν από τη ζητιανιά είναι άξια ντροπής.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταρρηματ. παράγ. < ζητώ

πρβλ. εξαρτώ - ξάρτι].